بررسی باستان شناختی دشت کنگاور در دوران مس سنگی (بر اساس سفال های بومی)

دوران مس سنگی، یکی از ادوار مهم فرهنگی بشر است که تأثیرات قابل ملاحظه ای  در شیوه و شکل گیری زندگی کنونی داشته است، امّا با توجّه به پراکندگی فرهنگی و جغرافیایی فلات ایران، هر منطقه باید به طور جداگانه مورد مطالعه قرار گیرد تا از برآیند آنها یک جمع بندی کلّی حاصل شود. یکی از مناطق پراهمیت در این دوران، دشت کنگاور با مساحت حدود 891 کیلومتر مربّع است و در مجموع، در آن 66 محوّطه مورد شناسایی و بررسی قرار گرفت. نتایج اوّلیّه نشان می دهد که در این منطقه با تعداد بسیار زیادی محوّطه ی دوران مس سنگی جدید نسبت به دوره های قدیم و میانی روبرو هستیم. در نگاهی کلّی، شباهت و همگونی سفال های مناطق مختلف حوضه ی مورد بررسی در آغاز دوران مس سنگی مشاهده و به تدریج در پایان این دوران کامل می شود. وجود سفال های شاخص منطقه ی زاگرس مرکزی نیز در مکانهای مختلف دشت بیانگر ارتباطات درون منطقه ای و نقش آن در پراکنش فرهنگی بین شرق و غرب زاگرس مرکزی است.